Karabin Mannlicher wz. 1895

Karabin powstał w okresie tzw. "złotej epoki broni palnej", kiedy to wiele państw uzbrajało swoje armie w coraz to nowe wzory, a proces ów był efektem niebywałego rozwoju rusznikarstwa. W 1880 roku Austro-Węgry zdecydowały się na zastąpienie Werndla, który na dobrą sprawę już w chwili pojawienia się w 1867 roku był bronią bez przyszłości, nowoczesnym karabinem wielostrzałowym. Specjalnie powołana w tym celu komisja działała wyjątkowo niemrawo i dopiero szok wywołany przyjęciem w Niemczech Mausrea 1871/84, wyposażonego w 8 nabojowy magazynek rurowy, spowodował gwałtowne przyspieszenie. Spośród kilku wzorów zaprezentowanych komisji uwagę zwróciła konstrukcja Ferdynanda Rittera Mannlichera, jak się miało okazać, jednego z najgenialniejszych rusznikarzy w dziejach, twórcy ponad 150 patentów w dziedzinie broni strzeleckiej! Karabin wyposażony był w magazynek pudełkowy umieszczony w punkcie ciężkości broni, co było rozwiązaniem o wiele doskonalszym niż magazynek rurowy, ponadto konstruktor zastosował blaszany ładownik w formie ramki dzięki, któremu w broni od razu umieszczano 5 nabojów, a nie wkładano je pojedynczo. Wielki zachwyt wzbudził też zamek, był to bowiem zamek tłokowy, dwutaktowy, a nie czterotaktowy, jak np. w Mauserach. Swą najdoskonalszą postać uzyskał w czwartym z kolei karabinie systemu Mannlichera, jaki c. i k. armia przyjęła oficjalnie na uzbrojenie.