Praca niniejsza stanowi próbę przedstawienia rozwoju kancelarii Ewangelickiego Kościoła Unijnego na terenie Prus Zachodnich w latach 1817-1920 oraz procesu archiwizacji jego registratur. Autorka postawiła sobie za cel rekonstrukcję całości procesów archiwotwórczych, obejmujących powstawanie dokumentów, jednostek, serii, wreszcie całych registratur, przekształconych następnie w zespoły archiwalne. Badania nad kancelariami mają podstawowe znaczenie dla archiwistów, zwłaszcza dla prawidłowego opracowania materiałów archiwalnych, jak i późniejszego ich udostępniania. Znajomość procesów archiwotwórczych jest także bardzo przydatna historykom przy krytyce i interpretacji źródeł archiwalnych oraz w prawidłowym przedstawianiu faktów i procesów historycznych. Wreszcie prace nad kancelariami stanowią drogę do wszechstronnego poznania działalności określonych instytucji - twórców akt, ich miejsca w dziejach danego państwa czy regionu.