Konrad Brandel, właściciel jednego z zakładów fotograficznych w dziewiętnastowiecznej Warszawie, miał znakomity pomysł: zachowania obrazu Warszawy swoich czasów w ilustrowanych fotografiami kalendarzach ściennych. Od 1866 roku ukazywały się takie kalendarze przez kilka lat (początkowo w opracowaniu graficznym Wojciecha Gersona). Dziś są prawdziwym rarytasem: zachowały się pojedyncze egzemplarze biblioteczne, z rzadka stanowią też atrakcję antykwarycznych aukcji. W roku debiutu pomysłu edytorskiego Brandla, fotografia jako wynalazek miała niespełna dwadzieścia lat, dziś obchodzi swoje 170 urodziny i jest przedmiotem badań historyków fotografii. Do najwybitniejszych należy Krystyna Lejko, autorka wielu publikacji i wystaw, wieloletni kierownik działu ikonografii w Muzeum Historycznym m.st. Warszawy. Ona też podjęła się zbadania zawartości ikonograficznej kalendarzy Brandla, a trud był niemały: np. w kalendarzu z roku 1866 (zachowały się jego dwa egzemplarze) uwiecznione zostały 93 budowle warszawskie i aż 41 wizerunków osób! Wynikiem tej benedyktyńskiej pracy jest kolejna ciekawa i starannie wydana albumowa książka: „Kalendarze fotograficzne z zakładu Konrada Brandla. Obraz życia Warszawy w latach 60. XIX wieku”. Promocja odbyła się w siedzibie wydawcy: Muzeum Historycznym m.st. Warszawy 10 listopada 2009 r, a obszerne omówienie tej cennej pozycji varsavianistycznej powiązane z historią badań nad fotografią, przygotowała Danuta Jackiewicz z Muzeum Narodowego