Kaktus w sercu

Powieść Barbary Jasnyk pt."Kaktus w sercu" powstała na podstawie scenariusza filmu "Teraz albo nigdy" i tym razem serial okazał się zdecydowanie lepszy niż książka.

Historia Ani i Wiktora jest mało oryginalna, banalna i przewidywalna od pierwszej do ostatniej strony. Ania to szara myszka żyjąca w cieniu swojego chłopaka Wiktora, który pretenduje do roli gwiazdy w "brukowej" gazecie. Podczas gdy ona stara się spełniać wszystkie jego potrzeby, on dąży do tego, aby być zawsze we właściwym miejscu i czasie razem ze swoim aparatem.

W tej historii naprawdę niewiele się dzieje. Autorka starała się nakreślić szczegółowy obraz reporterskiego światka nie pozbawionego korupcji i taniej sensacji, ale zwyczajnie jej się nie udało. Mamy tu do czynienia jedynie ze smutną rzeczywistością, w której nikt nie chciałby brać udziału. Naiwność Ani, tchórzostwo Wiktora, manipulacje i knowania nie wzbudzają żadnych emocji. Pozostali bohaterowie także są mało ciekawi, niewiele się od siebie różnią. Próba zbudowania intrygi również daleka jest od doskonałości. Nie mogę ocenić pozytywnie historii, która nie wzbudza żadnych odczuć, nie intryguje ani nie ciekawi. Czytałam ją bez entuzjazmu myśląc jedynie o tym, aby jak najszybciej dotrzeć do ostatniej strony. Miałam nadzieję, że może chociaż zakończenie w niewielkim stopniu mnie zaskoczy, ale i tutaj nic ciekawego się nie wydarzyło. Nie lubię pisać samych krytycznych uwag, ale niestety w przypadku tej książki nie mogłam doszukać się nic...

Książka dla myślących. Ci niewymagający nie mają czego szukać. bo dla nich za inteligentna. Za bardzo skomplikowana formalnie, za precyzyjna. Po prostu za dobra. Zero grafomaństwa. Szukałabym go raczej w tych tasiemcowych, sennych, nudnych i żałosnych powieściach dla kobiet, w których rozczytują się "niewymagający". Ale z drugiej strony trudno mieć pretensję do innych o tzw. nieumiejętność czytania. Każdy ma prawo próbować zmierzyć się z lekturą. Jeśli nie łapie wszystkiego to trudno. Nie polecam tej książki czytającym w tramwaju. Chyba, że mają podzielną uwagę, jak Cezar czy Napoleon. Takich czytelników jest jednak niewielu, a przy lekturze Kaktusa w sercu trzeba po prostu myśleć. I tyle. Czego życzę wszystkim czytelnikom. Bo naprawdę warto tę książkę przeczytać.

Książka dla niewymagających, nadaje się do czytania w tramwaju, nie wciąga, fabuła beznadziejna, przeczytałam, bo krótka była, ale wiele szumu o nic :P Ogólnie to niczym nie zaskakuje, a kto kryje się za pseudonimem Barbara Jasnyk nie mam pojęcia - ale po przeczytaniu nawet nie chcę wiedzieć. Grafomaństwo - zawsze to chciałam napisać - pierwsza klasa :D Nudna, nie pozostanie w mojej pamięci ani przez chwilę. Nie polecam! Strata czasu - chociaż mówi się, że żadna książka nie jest stratą czasu...pozostawiam to Waszemu osądowi.

Nie przepadam za polską literaturą dla pań, nie wciąga mnie, rzeczywistość i postacie wydaja mi się strasznie przerysowane, a często dodatkowo denerwuje mnie narracja w pierwszej osobie... Kaktus troszkę zmienił moje zdanie na ten temat, bardzo fajnie napisana historia, szybko się czyta, ale nie wciąga czytelnika na tyle, aby nie mógł się oderwać. Jest OK.

Dno. Trudno mi było to skończyć, tak bardzo mnie wynudziła ta lektura. Nie spodziewałam się niczego dobrego, biorąc pod uwagę że książka powstała na potrzeby serialu. Kto się kryje pod pseudonimem Barbara Jasnyk? Nie mam zielonego pojęcia, ale nie jest to dobry pisarz. Nudy do potęgi entej. Zero akcji.

Przeczytałam, ale rewelacji nie było. Nie oglądałam serialu, z którym była związana ta książka, więc może dlatego. Nie odradzam, bo na pewno historia zawarta w tej powieści znajdzie swoich zwolenników, ale dla mnie to książka na jeden raz. Szczególnie ze względu na mnogość irytujących mnie stwierdzeń.

Nigdy więcej nie zabiorę się za jakąkolwiek książkę związaną z serialem. Miałam nadzieję na poznanie ciekawostek z życia bohaterów mojego (wtedy) ulubionego serialu. Spotkało mnie jedynie rozczarowanie. Książka napisana tylko po to, by dodatkowo zarobić. Nie polecam. Zmarnowane pieniądze.

Akcja (a raczej jej brak) - okropnie nudna i przewidywalna, a główna bohaterka wydaje się być trochę nieudolna. Przeczytałam w jeden wieczór, choć był to ciężki orzech do zgryzienia. Stanowczo odradzam.

Nie, nie i jeszcze raz nie. Byłam bardzo ciekawa tej książki, ale po przeczytaniu pierwszego rozdziału odłożyłam ją i po miesiącu stwierdziłam, że powinnam ją skończyć. Akcja - słaba.

Ktokolwiek kryje się pod: "Barbarą Jasnyk", najwyraźniej kilka dni przed napisaniem książki, poznał trudną sztukę konstrukcji zdań złożonych. Dno.

co to ma byc autor-barbara jasnyk, to było na potrzeby filmu ok, ale tutaj mogliby podac prawdziwe nazwisko, bo jakas tam jasnyk nie istnieje...

Nudne. Wątki ledwo się ciągną, praktycznie zero akcji. Wszystko da się przewidzieć, jak tylko się pomyśli. . . .

Po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów stwierdziłam, że to jednak książka nie dla mnie. Nudna, mało akcji.

Książka była przereklamowana. Spodziewałam się po niej czegoś więcej, a ta powieść jest po prostu nijaka

Jak na taki rozgłos jaki miała ta książka to beznadzieja. Spodziewałam się czegoś o wiele lepszego