Justynian Wielki był cesarzem w pełni świadomym swej roli chrześcijańskiego władcy. Studiował teologię, przewodniczył obradom synodów, fundował potężne bazyliki i sanktuaria mające dawać wyobrażenie o wielkości Boga i chrześcijańskiego imperium. Kierował się miłością Boga, ale także swej pięknej małżonki Teodory. Czy swe sukcesy zawdzięczał bardziej miłości, czy władzy?