Johnny poszedł na wojnę

„Johnny poszedł na wojnę” to niezwykle wstrząsająca antywojenna historia, która pozostaje w pamięci na długo. Główny bohater John Bonham jako ochotnik zaciąga się do wojska podczas I Wojny Światowej. W wyniku doznanych obrażeń zostaje ciężko okaleczony – traci ręce, nogi, słuch i twarz. Jedyne co mu pozostało to odczuwanie dotyku. Właściwie cała akcja książki rozgrywa się w myślach Johnnego. Pomimo znacznego okaleczenia jest jednak w pełni świadomy czego z początku nie dostrzegają lekarze. Niestety pomimo nawiązania kontaktu nie chcą mu pomóc umrzeć, a zostawiają go w świecie własnego umysłu.

„Leżenie na plecach kiedy nie ma się nic do roboty ani dokąd pójść przypominało trochę przebywanie na wysokim wzgórzu z dala od hałasu i ludzi. (…) Miało się mnóstwo czasu na myślenie.”

Dzięki licznym retrospekcjom przeplatającym się z rzeczywistością poznajemy jego przeszłość, doświadczenia, miłości oraz motywy zaciągnięcia się do wojska. W raz z bohaterem doświadczamy bezsilności, tragizmu sytuacji oraz horroru który sobie stopniowo uświadamia.

"Nigdy wię­cej nie bę­dzie w sta­nie po­wie­dzieć cześć co sły­chać ko­cham cię. Nigdy wię­cej nie bę­dzie w sta­nie sły­szeć mu­zy­ki czy szep­tu wia­tru wśród drzew czy szme­ru wody. Nigdy wię­cej nie po­czu­je za­pa­chu ko­tle­ta sma­żą­ce­go się w kuch­ni matki (...). Nigdy wię­cej nie bę­dzie w sta­nie zo­ba­czyć twa­rzy ludzi któ­rych sam widok spra­wiał ra­dość (...). Nigdy wię­cej nie bę­dzie w sta­nie zo­...

"Johnny poszedł na wojnę" to książka, która po raz pierwszy została wydana w 1939roku. Niewiarygodne jak bardzo jest aktualna w tym czasie, którym teraz żyjemy.
To jedna z najważniejszych powieści antywojennych wszech czasów.

John Bonhaim to młody człowiek, który zaciąga się do wojska, aby walczyć za demokrację podczas Zimnej Wojny.
Przez wybuch bomby zostaje mocno okaleczony. Traci twarz, ręce, nogi i większość zmysłów.
Pozostaje jednak w pełni władz umysłowych, czego początkowo nie zauważają lekarze i traktują go jako obiekt naukowy. Chciałby zakończyć swoje życie, ale nikt mu w tym nie chce pomóc.
Od tej chwili stajemy się odbiorcami jego myśli. Opowiada nam o swojej rodzinie, o przyjaciołach,o beztroskim życiu młodego chłopaka, aż do okropnych wydarzeń, które spotkały go na wojnie, co przeżywał i nadal przeżywa każdego dnia. Wciąga nas w swoje cierpienie, czujemy jego ból i tą ogromną niemoc.
To bardzo wzruszająca i pełna bólu historia człowieka, który traci wszystko co ważne i jest uzależniony od innych.
Nawet kiedy szczur wgryza mu się w ranę nie jest w stanie wołać o pomoc. Bardzo emocjonująca książka. Godna polecenia.
Na podstawie książki powstał film, który autor sam sfilmował.

Długie wstępy wychwalające powieść są puste. Nie posiadają właściwości wprowadzających lub objaśniających, więc powinny być na końcu albo wcale. Początek mnie zaintrygował, ale mam nadzieję że morał "to nie była jego wojna" to nie jedyne, co można z niej wynieść.