Język polski w kancelarii królewskiej w pierwszej połowie XVI wieku

W I połowie XVI wieku, w epoce Zygmunta Starego, dwór królewski był głównym w Polsce ośrodkiem myśli i kultury renesansowej, a królewska kancelaria głównym ośrodkiem życia umysłowego na tym dworze. Skupiała ona nie szeregowych kancelistów, ale wyjątkowo dobrany zespół gruntownie wykształconych osób, które wywodziły się z różnych dzielnic i warstw społecznych. Wśród nich znaleźli się sławni poeci (Andrzej Krzycki, Jan Dantyszek), pisarze polityczni i religijni (Andrzej Frycz Modrzewski, Stanisław Hozjusz), historycy i geografowie (Bernard Wapowski, Jodok Ludwik Decjusz). Wszyscy oni tworzyli w języku łacińskim i ta ich działalność została zbadana gruntownie. Nie podjęto natomiast dotychczas żadnych głębszych badań nad działalnością kancelaryjną tych wybitnych renesansowych intelektualistów nad współtworzonym przez nich językiem polskim.