Jeszcze kiedyś zatańczymy

„Jeszcze kiedyś zatańczymy” Julia Hantulik to książka idealna na chłodne jesienne wieczory, bo zdecydowanie wprowadzi w nasze życie nieco ciepła. Wspaniałe uczucie, które dojrzewa na naszych oczach pomiędzy dwójką przyjaciół, nabiera tempa i dojrzałości, uświadamiając czytelnikowi jak piękne i wartościowe jest to uczucie.
Zgrana grupa przyjaciół, do której należy również Alicja i Mateo ma przed sobą najdłuższe wakacje w życiu. Trzymają się zawsze razem, wzajemnie wspierają i mogą liczyć na siebie niezależnie od sytuacji. Między Alicją i Mateo stopniowo jednak przyjaźń przeradza się w uczucie, które napawa ich jednak wielkimi obawami. Czy aby na pewno to uczucie ma szanse przetrwać, ale przede wszystkim, co się wydarzy, jeśli by im nie wyszło, czy przyjaźń całej paczki zostanie narażona na szwank? Wiele kłębiących się w głowach dylematów, które powodują obawy przed powiedzeniem na głos tego, co czują.
„Jeszcze kiedyś zatańczymy” to niezwykle ciepła, bardzo przyjemna powieść, która jest literackim debiutem autorki. Ja z tym tytułem spędziłam wspaniały czas. Czyta się ją bardzo szybko, a poznani bohaterowie zostali wykreowani w taki sposób, że nie można nie obdarzyć ich sympatią! Ja polubiłam ich od razu, pozwolili mi samej przenieść się w lata mojej młodości i wspomnieć własne obawy przed mówieniem głośno o swoich uczuciach!
Myślę, że ten tytuł idealnie sprawdzi się do czytania w jesienne wieczory, pod ciepłym kocykiem i w towarzystwie aromatycznej herbaty! Ja ...

Paczka przyjaciół - Alicja, Mateo, Kaja, Oliwia oraz Filip. Bardzo fajna i zgrana paczka przyjaciół mogąca liczyć na siebie w każdej chwili. Maturzyści, przed którymi są najdłuższe wakacje w życiu. Czas stawić czoła poważnym decyzją, zakończyć etap ucznia i szkoły a zacząć powoli wchodzić w dorosłość. Co okazuje się, że nie jest tak bardzo łatwe.
Alicja i Mateo to główni bohaterowie tej historii. Ala - w ciągłym ruchu, śpiewa, tańczy, chodząca katarynka. Mateo - stroniący od dotyku, zamknięty w sobie. Istne przeciwieństwa. Historia opowiada o relacji między tymi dwojga, która przekracza granicę przyjacielskiej, oboje bronią się przed tym bojąc się, że po ujawnieniu własnych uczuć paczka się rozpadnie. Historia o budowanie relacji, przyjaźni, zaufaniu, wsparciu, poznawaniu siebie.

Czasem zastanawiam się czy jestem jeszcze targetem na takie typowe młodzieżowe historie i dzięki tej książce stwierdzam, że tak. Tak bardzo wkręciłam się w tę historię, że momentami miałam wrażenie jakbym sama w tej historii uczestniczyła. Bardzo fajnie wykreowani bohaterowie, opisy uczuć, zachowań. Książka napisana w bardzo przyjemny sposób, niosąca za sobą przesłanie aby iść za głosem serca i otaczać się ludźmi takimi aby w każdym wydaniu nas akceptowali. Moim zdaniem jest to na prawdę bardzo dobry debiut Julii Hantulik.

PS. był taki moment w książce, że rzuciłam nią i zaklnęłam pod nosem, co ta Ala wyczynia! :D

Czasem uczucie przechodzi zupełnie nieoczekiwanie dla nas samych i całkowicie zmienia nasz świat I jego postrzeganie.

" Kocham ją. Kocham ją. Te słowa wirują mi w głowie i wiem, że to prawda. Gdy sie odsuwa, próbuje dość nieporadnie zetrzeć jej tusz z policzka. Ona sie śmieje, przez co rośnie mi


Alicja i Mateo wraz z Kają , Oliwią i Filipem są maturzystami i wspólnie tworzą zgraną paczkę przyjaciół mogącą polegać na sobie w każdej sytuacji.
Przed nimi najdłuższe wakacje w życiu i mnóstwo kluczowych decyzji do podjęcia. Letnie dni sprzyjają też podniesieniu temperatury we wzajemnych relacjach.
Para głównych bohaterów zdecydowanie ze sobą kontrastuje, podczas gdy ona jest żywym srebrem , nie zamyka jej się buzia, uwielbia tańczyć i śpiewać, on jest raczej stanowany i zamknięty w sobie, przede wszystkim zaś nie lubi kontaktu fizycznego i dotyku drugiej osoby.
Co było decydującym o tym czynnikiem? Czy młodzi ludzie dopuszczą do siebie myśl o tym, że wieloletnia zażyłość może zmienić się w coś głębszego?
Czy związek zbudowany pod koniec liceum , a właściwie po jego ukończeniu może przetrwać rozpoczęcie studiów i zupełnie nowej codzienności?

Z piórem Pani Julii zerknęłam się po raz pierwszy , jednak mogę powiedzieć, że jest w nim coś magicznego - niezwykła wręcz subtelność i stopniowo rozkwitająca młodzieńczą miłość sprawia,że w sercu czuje się przyjemne ciepło, bohaterów zaś szybko darzymy sympatią kibicując w rozstrzyganiu ważn...