Autor podejmuje tematykę twórczości Jakuba Kazimierza Rubinkowskiego. Wnikliwemu spojrzeniu na słabo jak dotąd zbadaną twórczość epoki saskiej, wciąż w poważnym zakresie przypominającej białą plamę rozciągającą się między barokiem a oświeceniem, towarzyszy próba budowy szerszego kontekstu saskiego półwiecza. Praca uzupełnia wyraźną lukę w badaniach literaturoznawczych dotyczących przełomu XVII i XVIII wieku.