Monografia wpisuje się w nurt badań nad Rozmyślaniem przemyskim, rozpoczętych po ponownym wydaniu tekstu przez Wacława Twardzika i Feliksa Kellera w serii „Monumenta Linguae Slavicae”. Autorkę – jak informuje tytuł – interesuje przede wszystkim odpowiedź na pytanie o przebieg procesu twórczego pisarza–autora. Wiedza nasza na ten temat jest dość ograniczona, a sam problem wymaga rozpatrywania go na szerokim tle historyczno-kulturowym, czego nie osiągnie się bez posiadania interdyscyplinarnych kompetencji. Podejmując tę trudną problematykę, autorka nie tylko nawiązuje do badań wybitnych uczonych, ale też je rozwija i wzbogaca. Monografia jest pracą naukową, otwierającą nowe perspektywy analiz. Autorka, postulując, by mediewistyczne badania filologiczne cechowała interdyscyplinarność, temu założeniu pozostaje wierna w całej monografii. Czy przekład odbiegający swą formą od tego, co przekazuje określone źródło łacińskie, znajduje uzasadnienie w innym, czy też jego kształt to działanie po stronie języka polskiego? To – nie waham się użyć tego sformułowania – fundamentalny problem. Odsłania się bowiem z całą mocą konieczność poszukiwania różnych obcojęzycznych redakcji nie tylko samych dzieł, ale i poszczególnych wątków, by w miarę precyzyjnie ustalić indywidualny wkład pisarza polskiego w tworzony tekst. Wnioski stąd wypływające są istotne zarówno dla historyków literatury, teologów oraz językoznawców.