O czym jest ta książka? I dlaczego warto – naprawdę warto! – ją przeczytać? To skupiona, intensywna opowieść o próbie zrozumienia swojego życia – losu? przeznaczenia? – jaką podejmuje dojrzały człowiek (to może być każdy z nas…), który, nagle znalazłszy się w ostatecznej skrajnej sytuacji (samobójstwo kogoś najbliższego), wędruje pod prąd czasu, by odpowiedzieć sobie na kilka elementarnych pytań, których nie miał odwagi wypowiedzieć wcześniej i próbuje dowiedzieć się czegoś istotnego o sobie, patrząc na siebie oczami innego. Lecz nie tylko dlatego warto przeczytać „Iskierki”. Także dlatego, że jest to poruszająca opowieść, która – w realistycznym kostiumie, unikając patosu i wzniosłego filozofowania – mówi o podstawowych człowieczych doświadczeniach: mierzy się ze śmiercią, samotnością, sumieniem, historią… W dodatku jest to fascynująca powieść „o”: pisaniu, literaturze, byciu w/i poprzez pisanie… W ten sposób są „Iskierki” powieścią o niezwykle bogatej i błyskotliwej – lecz zawsze konsekwentnej i unikającej efekciarstwa – fakturze, łączącej w jednorodną, mocno istniejącą całość różne perspektywy i porządki narracji: dziennik, odmienne stylistycznie opowiadania, „dokumentalne” zapisy, głosy innych autorów... Każdy z osobna z tych powodów, dla których trzeba przeczytać „Iskierki”, już by wystarczył… A przecież jest ich tyle… I jeszcze więcej. Bronisław Maj „Iskierki” „skaczą” w mej pamięci już od pierwszej lektury, raz po raz rozświetlając nowe obszary uniwersalnych prawd życia – najważniejszych obszarów ludzkiej egzystencji. Bo ta powieść jest jak smaczny, dojrzały owoc, który od pierwszego skosztowania smakuje wybornie, a potem rozpływa się w ustach kolejnymi barwami smaku. Prawdziwa uczta dla intelektu! Ta wielowarstwowość „Iskierek” jest przy tym uniwersalna, kolejna ich lektura odsłania nowe sensy, a zawarte prawdy nie tracą na wartości w miarę upływu czasu. To wyszukane danie dla duszy i umysłu. Radosław Lemański, pisarz Henryk Urbanek jest absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach, a w roku 1983 ukończył reżyserię filmowo-telewizyjną na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Był związany z Zespołem Filmowym „OKO” w Warszawie, pracował jako reżyser w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi, a od początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku jest artystą niezależnym, realizującym filmy głównie dla Telewizji Polskiej S.A. Jako reżyser, zrealizował wiele filmów dokumentalnych, za które zdobył wiele nagród. Ale jednocześnie Urbanek jest również autorem wierszy, opowiadań i felietonów drukowanych w różnych czasopismach: „Poezja” i „Student” (1981 r), „Więź” (1994), „Na Głos” (1995), „Gość Niedzielny” (1996, 1997), „Śląsk” (1996, 1997, 1998, 1999, 2000), „Akcent” (1997, 2007), „Odblaski nocy” (2010). „Iskierki” to laureat ogólnopolskiego „Konkursu na Dobrą Powieść”w kategorii „pamiętnik – wspomnienie”,organizowanego przez Wydawnictwo „Drzewo Laurowe".