Zakładając, że Polska chce być podmiotem w Europie, dążyć do poprawy swego miejsca w gospodarce Unii Europejskiej i do zachowania wartości europejskiego modelu polityczno-społecznego, muszą być rozszerzone i umocnione działania zmierzające do przyspieszenia rozwoju kraju, a jest to możliwe tylko dzięki wprowadzeniu gospodarki, społeczeństwa i państwa na drogę zintegrowanego kształtowania cywilizacji wiedzy. Wymaga to powszechnego zrozumienia konieczności fundamentalnej transformacji społeczno-gospodarczej, a więc głębokich zmian systemowych. Może ona być źródłem wielkich korzyści społecznych i gospodarczych, ale – w przypadku jej zaniechania – źródłem trudności i popadnięcia w zacofanie. Konieczne jest poznanie wyzwań, jakie stoją przed krajem, przeanalizowanie sposobów i metod sprostania im, opracowanie długookresowej kompleksowej strategii strukturalnych zmian funkcjonowania gospodarki, społeczeństwa i państwa oraz ich konsekwentne wdrażanie z aprobatą zdecydowanej większości społeczeństwa. Innowacyjność szeroko rozumiana przejawia się w tym, że motorem napędowym rozwoju kraju staje się zintegrowany system, w którym są realizowane nie tylko innowacje technologiczno-produktowe, lecz przede wszystkim świadomie działa bardziej wykształcone, zdrowe i walczące o swoje prawa społeczeństwo oraz sprawne, efektywne państwo.