„Imago” uchodzi za najlepszą powieść Żwikiewicza.
To historia wyprawy badawczej na planetę o ponadprzeciętnej, niezwykłej wprost aktywności biologicznej, pozwalającej na błyskawiczne kształtowanie nowych modeli życia i warunków dla nich. Owa aktywność jest prawdopodobnie dziełem ekperymentalnego posiewu dokonanego przez poprzednią ekpedycję.
W wyprawie bierze udział kosmiczny weteran, zgorzkniały i sterany życiem pilot tej pierwszej ekspedycji, a za załogę ma osobniki specjalnie i genetycznie przystosowane do lotów w kosmosie i eksploracji obcych światów.
W "Imago" pobrzmiewają echa "Solaris" Lema, Żwikiewicz daje wyraz swojej wiedzy na temat biologii, chemii, funkvjonowania biosfery i ewolucji. Pisze obrazem, budując wielostopniowe zdanie o iście bizantyjskim rozmachu - cała książka wydaje się być jedną wielką ewolucyjną animacją.
Jednotomowa edycja.