Przedstawienie powojennej odbudowy Warszawy i innych miast polskich, a szczególnie towarzyszących odbudowie dyskusji w gronach konserwatorów i architektów. Tłem sporów o wizję odbudowy i miejsce w niej budynków zabytkowych był rosnący nacisk ideologiczny na sfery twórcze. Autor pokazuje polityczny kontekst odbudowy zabytków jako element legitymizacji władzy komunistycznej oraz ideologizacji życia publicznego. Pokazuje również, jak dalece ingerencje władz partyjnych zmieniły koncepcje odbudowy.