Zasadniczym tematem niniejszej książki jest obecność historii w twórczości Kantora. Obecne w jego teatrze motywy historyczne można połączyć w trzy wątki. Pierwsze z nich układają się w historię intymną, sceniczną projekcję świata osobistych przeżyć artysty. Nie tylko zresztą samego Kantora, także tych bohaterów scenicznego dramatu, którzy mieli swe pierwowzory w świecie historii. Drugi wątek dotyczy historii powszechnej, wielkich wydarzeń zmieniających epokę. Do trzeciej grupy zaliczyłbym motywy odnoszące się do tradycji religijnej, mitów oraz tradycji współuczestnictwa w określonym kręgu kulturowym.