Bernard O’Connor to postać intrygująca – irlandzki katolik, który przeszedł na anglikanizm, osobisty lekarz króla Jana III, zapalony przyrodnik i wnikliwy historyk. Chociaż przebywał w Polsce zaledwie kilka miesięcy, dzięki intuicji, zmysłowi obserwacji i darowi słowa zdołał ją opisać tak, jak żaden inny gość z Wysp Brytyjskich aż do Normana Daviesa. Spoglądał na Rzeczpospolitą chłodnym okiem medyka: dostrzegał wszystkie jej bolączki i cnoty. Zgromadzone źródła i książki potrafił wykorzystać z wprawą niemal równą dzisiejszym uczonym. Dzięki temu powstała jedna z najlepszych relacji o Polsce, jakie wyszły spod piór cudzoziemców w XVII w.