Bohaterem jest wykładowca, który znajduje się w złym stanie psychicznym, w samotności pragnie odzyskać spokój i równowagę. Traktowany przez otoczenie jako chory - utwierdza się w przekonaniu oswojej wrażliwości i odmienności.
“Kiedy serce człowieka jest jak klatka, z której uleciały wszystkie mroczne ptaki, jest wolny, jest lekki. I chce, żeby jego sępy wróciły. Tęskni do swoich zwykłych walk, do swoich bezimiennych, próżnych wysiłków, do swojego gniewu, cierpienia i grzechów.”
“Każdy mężczyzna ma jakiś typ kobiet, które robią z niego frajera.”