Główna oś fabuły skupia się na rozwoju znajomości między pewnym bibliotekarzem i pewną sklepową (...).
Rozmawiają ze sobą za pomocą kodu, a są nim książki, które w danej chwili czytają. I te właśnie aluzje literackie tworzą jakby drugi poziom powieści.
Narratorem jest bibliotekarz. Oprócz opowieści o atrakcyjnej sklepowej, zwierza się nam z nieustannego poszukiwania przyjaciela (...). Poznajemy więc galerię jego znajomych i wnikamy w środowiska: anarchistów, ekologów, punków i wegetarian, nie wspominając oczywiście o bibliotekarzach (...).
Przesłaniem książki wydaje się być (...) przyjemność odkrywania piękna w ludziach i rzeczach.