Opinia na temat książki Harry Potter i kamień filozoficzny. Wydanie ilustrowane

Kto z nas nie marzył o liście z zaproszeniem do szkoły magii i czarodziejstwa w Hogwarcie? Pomimo upływu lat, ja wciąż po cichu na to liczę — być może mogłabym się czegoś nauczać xD. Muszę przyznać, że kiedyś przeczytałam „Czarę ognia”, „Zakon feniksa” oraz „Księcia półkrwi” (oba tomy, bo obiecano mi, że jeśli przeczytam, tata zabierze mnie do kina — więc intensywnie czytałam, żeby móc spojlerować cały film, cóż, byłam dzieckiem xD). To seria, od której zaczęła się moja przygoda z czytaniem i światem fantasy. W tym roku zamierzam przesłuchać lub przeczytać całą serię. Akurat tę książkę słuchałam w EmpikGo, a czas umilał mi głos Piotra Fronczewskiego.

Bardzo miło jest wrócić do tak znajomego i komfortowego świata, który kojarzy mi się z dzieciństwem i nie tylko. Widziałam mnóstwo grafik o tym, czego uczy ta seria w kontekście życia, i zgadzam się z każdą z tych myśli. Cieszę się, że mogę znów na nowo zwiedzać mury Hogwartu i jego okolice. Kiedy jeszcze mieszkałam z rodzicami to za każdym razem, gdy ta seria była emitowana w telewizji, wszyscy razem ją oglądaliśmy. (Było to tak magiczne niczym film o Kevinie, który leci w każde święta na ekranie)
Autorka stworzyła genialny świat, który z pewnością poznają moje przyszłe dzieci. Odkrycie tej historii na nowo dzięki szczegółowym opisom w książce było dla mnie niesamowitym przeżyciem. Uświadomiłam sobie, że zdecydowanie bardziej lubię Harry'ego z książki niż z filmu. Nie jest to moja ulubiona postać, ale o tym napiszę więcej w kolejnych opiniach z tej serii.