Krytyka szczególnie podkreśla psychologiczną prawdę Rittnerowskich postaci i charakterystyczny nastrój jego utworów, kontynuowany później w twórczości Szaniawskiego. Reali dramatów Rittnera, uniwersalne dla krajów Europy Środkowej, oraz życiorys autora pozwalają widzieć w nim zapowiedź współczesnej otwartej kultury europejskiej.