W krajach Islamu i Indiach uważa się, że gazel to liryczna rozmowa z ukochanym. Gazele muszą mieć określoną strukturę poetycką, która wywodzi się z wielowiekowej tradycji, wedle której składa się na nie: zbiór kilku lub kilkunastu dwuwierszy, które porządkowane są według określonych reguł.