Fryderyk Nietzsche (1844-1900) uznawany jest za jednego z najważniejszych niemieckich filozofów, a był także poetą i filologiem. Jego poglądy znacząco wpłynęły na całe późniejsze myślenie o kulturze, cywilizacji, człowieku, religii. Nietzsche głosił upadek cywilizacji zachodniej, opartej na myśli greckiej, sokratejskiej, a zatem z gruntu apollińskiej (połączonej dodatkowo z chrześcijańską etyką). Tej postawie przeciwstawiał postawę dionizyjską, witalną (połączoną dodatkowo z pojęciami woli mocy i pojęciem nadczłowieka). Swoją książkę Henryk Lichteberger napisał w pięć lat po tragicznej śmierci Nietzschego, ale już wtedy pojmowano jak epokowa to była filozofia. Pisze Lichtenberger: „Nietzsche w pierwszej połowie swojego życia zajął jako myśliciel wobec cywilizacji stanowisko, które określamy najłacniej mówiąc, że był to filozof tragik. Istnienie człowieka pojmował jako walkę bohaterską przeciwko wszelkim złudzeniom i błędom. Na świat spoglądał oczami pesymisty...” Autor zajmuje się oczywiście przede wszystkim poglądami Nietzschego ale odtwarza nam także jego duchowy rozwój od najmłodszych lat.