Władysław Szumowski był jednym z największych autorytetów, nie tylko w Polsce, ale i w Europie, w dziedzinie historii i filozofii medycyny. Z jego inicjatywy utworzono w Polsce, w 1920 r. katedry i zakłady historii i filozofii medycyny na wszystkich uniwersytetach. Podręcznik składa się z trzech części: I. Dzieje filozofii medycyny, jej istota, nazwa i definicja, II. Filozofia medycyny, III. Logika dla medyków. Autor filozofię medycyny ujmuje jako logikę i metodologię myślenia lekarskiego oraz jako etykę lekarską. Stojąc na stanowisku rozumienia filozofii jako szeroko pojętej teorii nauki, obejmującej w sposób ogólny wszystkie jej dziedziny, wyodrębnia treści przypadające na medycynę jako naukę szczegółową i postawił pierwiastki empiryczne przed racjonalistycznymi jako praktyczne i traktujące tę dziedzinę jako sztukę.