Europa. Historia naturalna

Dawno nie czytałem tak dobrze napisanej książki z paleontologii. Momentami wracały wręcz emocje, które towarzyszyły mi dawno temu podczas lektury "Zanim pojawił się człowiek". Tim Flannery świetnie potrafi przykuć uwagę czytelnika do świata, którego już nie ma, albo który właśnie się kończy na naszych oczach. Błyskotliwie łączy czystą wiedzę i najnowsze ustalenia z ciekawostkami o naukowcach, którym zawdzięczamy rekonstrukcję przemian kenozoiku. "Europa. Historia naturalna" to opowieść tętniąca życiem zdumiewająco różnorodnym, pełnym zwrotów akcji, migracji, deformacji geologicznych, glacjałów, wędrówek wysp, wzlotów i upadków kolejnych taksonomów. Ostatecznie to tekst mocny osadzony we współczesnej ekologii, bo autor pochyla się nad obecnym stanem europejskiej flory i fauny. Szuka sojuszników do mądrego wspierania akcji odbudowy ekosystemów i powrotu wielu gatunków na ich siedliska.

Trudno wyróżnić jakiś fragment, temat czy opisaną epokę. Przewodnia teza autora, to wykazanie, że w ostatnich kilkudziesięciu milionach lat Europa stanowiła przede wszystkim bardzo ważny łącznik migracyjny między rozległymi terenami Ameryki i Azji. Poza tym, dzięki rozbudowanej linii brzegowej, dynamice zlodowaceń i licznym wyspom, 'dochowała' się wielu endemicznych form życia, na przykład słonia o wadze 15-tu ton, czy hipopotama rozmiarów owcy. Każdy element układanki stratygraficznej czy filogenetycznej ma swój cel i miejsce. Opisy ogólnej zmienności w wielkiej skali i ciekawe cha...