Debata na temat antropocenu ze względu na swoją wielowymiarowość i wyjątkowy potencjał filozoficzny ma szanse stać się jedną z najważniejszych dyskusji XXI stulecia. W dyskusji tej biorą udział geologowie, przedstawiciele i przedstawicielki nauki o systemie Ziemi (Earth system science), klimatolodzy, historyczki środowiska, geografowie społeczni, antropolożki, filozofowie oraz socjolożki. Możliwe, że mamy do czynienia z interdyscyplinarnym ?zwrotem w stronę antropocenu?. Antropocen określany jest mianem epoki wyparcia, krótkowzroczności i nieodwracalnych strat. Pojęcia konstytuujące jego unikatowy słownik to: nieodwracalna strata, punkt krytyczny, granice planetarne, postnaturalizm, Gaja, utrata natury, podział klimatyczny, klasy antropocenu, adaptacyjny apartheid, długi klimatyczne, niepowetowana strata, geohistoria, kapitałocen, ciągła apokalipsa, środowiskowe prawa człowieka. W Epoce człowieka Ewa Bińczyk poddała analizie retorykę kampanii dezinformacyjnych dotyczących zmiany klimatycznej, a także argumenty zwolenników geoinżynierii ? rozpraszania siarki w stratosferze jako ?wyjścia awaryjnego? i ?mniejszego zła?, niż sama katastrofa klimatyczna. Tytułowy ?marazm? (gr. marasmós) oznacza gaśnięcie i uwiąd. W naukach medycznych odnosi się do takiej kondycji organizmu, która poważnie zagraża sprawności myślenia i działania, wiodąc do apatii. W książce pokazano, że w odniesieniu do planetarnego kryzysu środowiskowego i bezpieczeństwa klimatycznego znaleźliśmy się dziś w stanie tego rodzaju otępienia. Próby implementacji niskoemisyjnej polityki energetycznej, nawet mimo paryskiego porozumienia klimatycznego z 2015 roku, oceniane są jako nieskuteczne. Antropocen określany jest mianem epoki wyparcia, krótkowzroczności i nieodwracalnych strat. Czy mamy szanse wyrwać się z marazmu?
Epoka człowieka
Ewa Bińczyk
8
/10
Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
/o-9788301199883/n/epoka-czlowieka)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8
/10
Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2020-09-20
ISBN: 978-83-01-19988-3, 9788301199883
Wydawnictwo: PWN - Naukowe PWN
Stron: 326
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Książka Epoka człowieka nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Nauki_przyrodnicze_ogólne_1
Posiadam
E-book
Reportaże_i_ współczesny_świat
Chyba w 1992 roku w miesięczniku "Wiedza i Życie" czytałem o prognozie zmiany klimatu, która sugerowała, że za 30 lat w Polsce temperatury lipca i sierpnia będą zbliżone do hiszpańskich, co miałoby wynikać z zaburzeń w funkcjonowaniu Golfsztromu. Zbliżamy się do 2022 roku, klimat mamy dziwnie podobny do iberyjskiego, a dodatkowo naukowcy z niepokojem donoszą o zanikaniu Prądu Zatokowego. Wspomniany artykuł nie sprawił, że jakoś do tego się przygotowałem. Jest według mnie wyczuwalna jakaś społeczna niepokojąco bierna postawa wobec widocznych anomalii klimatycznych. Czemu? Książka "Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu" filozofki nauki Ewy Bińczyk jest próbą ogarnięcia tego problemu od strony świadomości obywatelskiej, mechanizmów psychologii wyparcia i sterowanej dezinformacji, społecznej percepcji nauki, jako takiej i polityczno-ekonomicznych uwarunkowań.
Książka ma dość formalny układ. Jest publikacją związaną z grantem i wizytą autorki na Harvardzie. Niemal nie czułem się jednak zmęczony językiem, który mnie czasem wyczerpuje w pracach filozofów. Publikacja skupiona jest na jasnym zreferowaniu stanu badań nad klimatem, dyskusjach akademickich, treści raportów IPCC (zespół kilkuset ekspertów, którzy pod egidą ONZ przygotowują raporty o stanie klimatu), manipulacjach medialnych i percepcji społecznej. Praca ma walor syntetycznej monografii, która opisując odbywającą się debatę nad przyczynami i konsekwencjami zmian klimatycznych, referuje kluczowe stanowiska...
Książka ma dość formalny układ. Jest publikacją związaną z grantem i wizytą autorki na Harvardzie. Niemal nie czułem się jednak zmęczony językiem, który mnie czasem wyczerpuje w pracach filozofów. Publikacja skupiona jest na jasnym zreferowaniu stanu badań nad klimatem, dyskusjach akademickich, treści raportów IPCC (zespół kilkuset ekspertów, którzy pod egidą ONZ przygotowują raporty o stanie klimatu), manipulacjach medialnych i percepcji społecznej. Praca ma walor syntetycznej monografii, która opisując odbywającą się debatę nad przyczynami i konsekwencjami zmian klimatycznych, referuje kluczowe stanowiska...
|
link
|
@zooba
2019-11-27
8
/10
Przeczytane
Inspiracje/idee
2019
Ebooki
Popularnonaukowe
"Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu" jest wynikiem pracy badawczej autorki nad sposobami mówienia o zmianach klimatycznych, wynikającą z nich biernością, kampaniami dezinformacji oraz samym pojęciem antropocenu (epoki geologicznej kształtowanej przez działalność człowieka). Ewa Bińczyk analizuje, dlaczego wiedząc o globalnym kryzysie środowiskowym, de facto nie robimy prawie nic, jesteśmy w stanie bezwładu i otępienia. Typowe reakcje to rezygnacja (nic się nie da zrobić), zaprzeczenie problemowi albo bagatelizowanie jego skali. Z kolei osoby zdające sobie sprawę z powagi sytuacji uderzają w coraz bardziej alarmujące tomy, wręcz histeryczne, co odbierane jest z niechęcią w społeczeństwach ceniących zachowywanie zimnej krwi i skupienie nie na emocjach a faktach. A czas biegnie i nie działa na naszą korzyść.
Książka Ewy Bińczyk jest bardzo ważna, nasycona informacjami, pisana z szerokiej perspektywy i wyczerpująco objaśniająca przyczyny tytułowego marazmu. Byłam pod wielkim wrażeniem, że publikacja o charakterze naukowym (będąca wynikiem grantu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki) daje się czytać mnie, laikowi. Muszę jednak ostrzec czytelników, że nie cała treść jest napisana w sposób przystępny i sama miałam chwile zwątpienia w sens dalszej lektury. Środkowa część książki przysporzyła mi trudności (rozdziały o słowniku epoki człowieka i obliczach antropocenu), natomiast resztę uważam za błyskotliwą i wnikliwą analizę tematu i gorąco polecam.
...
Książka Ewy Bińczyk jest bardzo ważna, nasycona informacjami, pisana z szerokiej perspektywy i wyczerpująco objaśniająca przyczyny tytułowego marazmu. Byłam pod wielkim wrażeniem, że publikacja o charakterze naukowym (będąca wynikiem grantu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki) daje się czytać mnie, laikowi. Muszę jednak ostrzec czytelników, że nie cała treść jest napisana w sposób przystępny i sama miałam chwile zwątpienia w sens dalszej lektury. Środkowa część książki przysporzyła mi trudności (rozdziały o słowniku epoki człowieka i obliczach antropocenu), natomiast resztę uważam za błyskotliwą i wnikliwą analizę tematu i gorąco polecam.
...
|
link
|
Cytaty z książki
O nie! Książka Epoka człowieka. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
