En attendant Bojangles

Devant leur petit garçon, ils dansent sur «Mr. Bojangles» de Nina Simone. Chez eux, il n’y a de place que pour le plaisir et la fantaisie. Celle qui mène le bal, c’est la mère, feu follet imprévisible. Elle les entraîne dans un tourbillon de poésie pour que la fête continue, coûte que coûte. L’amour fou n’a jamais si bien porté son nom. (Tańczą "Mr. Bojangles", piosenkę Niny Simon przed przyglądającym się im synkiem, bo w ich domu jest miejsce wyłącznie na fantazję i przyjemność. To matka jest wodzirejem, nieprzewidywalnym błędnym ognikiem, który wiedzie ich w wir poezji, aby bal mógł trwać i nie jest ważne jakim kosztem. Szalona miłość jeszcze nigdy dotąd nie zasługiwała tak bardzo na swoje miano.)