Emerycka Szajka idzie na całość

Nadszedł już i dla mnie czas pożegnania z przemiłą piątką staruszków którzy przez trzy tomy wodzili za nos nie tylko szwedzką policję . Myślę że to dobrze , iż autorka zdecydowała się zakończyć tą historię . Chociaż , czy na pewno ? wszak , jak już ktoś tu przede mną zauważył , zakończenie pozostało otwarte . Jednak póki co , o kolejnych planowanych tomach nie słyszałam . Wydaje mi się iż staruszkowie stali się już bardzo zmęczeni , trybem i tempem swego życia i ciągłego lawirowania . Wprawdzie Märtha i jej przyjaciele wciąż mają lotne i jasne umysły , wciąż pokrzepiają się nalewką z moroszek i czekoladowymi wafelkami , jednak coraz częściej muszą odpoczywać i coraz bardziej marzą o jakimś spokojnym miejscu , gdzie mogliby osiąść na stałe . Märtha ma zresztą dość sprecyzowane plany co do kwestii owego spokojnego miejsca , nie tylko dla ich Emeryckiej Szajki , ale i dla innych potrzebujących staruszków . Wydaje mi się również , że i autorka już się zmęczyła wymyślaniem tej całej historii , wprawdzie humor i pozytywne nastawienie wciąż jest obecne w książce na zadowalającym poziomie , jednak jakoś namnożyło się za dużo jak na mój gust powtórzeń i niedokładności . Wyhamowało też gdzieś napięcie . Za to więcej mamy dywagacji i '' problemów '' osobistych , damsko-męskich . No i ta nowoczesność , szybkie randki , czatowanie , iPady . Zbyt powiało nowoczesną technologią . Wolałam byłych chórzystów kiedy pakowali kasę w rajstopy i wrzucali do rury spustowej , niż wtedy kiedy zac...