Wielu historyków reprezentuje pogląd, że II wojna światowa nabrała cech wojny totalnej – Vernichtungskrieg, - dopiero wraz z atakiem nazistowskim Niemiec na Związek Sowiecki w 1941 r. Tymczasem systematyczne ludobójstwo prowadzone było od pierwszego dnia wojny na ziemiach polskich. Idące tuż za wojskiem grupy operacyjne policji bezpieczeństwa i SD były zawczasu przygotowane do ludobójstwa i likwidacji wszystkich „elementów niepożądanych”. Einsatzgruppen der Sicherheitspolizei und SA były od początku skuteczna i efektywną maszyną do zabijania. Tezę tę przedstawiają i dokumentują trzej niemieccy historycy.