Hieroglificzne pismo starożytnego Egiptu to jeden z najstarszych i najpiękniejszych systemów zapisu myśli ludzkich, jakie znamy. Pismo to, oczywista pochodna sztuki egipskiej, wynalezione zostało u zarania dziejów Egiptu dynastycznego, pod koniec IV tysiąclecia p.n.e., i było używane przez ponad 3000 lat, ostatecznie wychodząc z użycia dopiero w czasach Egiptu chrześcijańskiego.
Książeczka ta wyjaśnia podstawowe zasady funkcjonowania tego pisma, opisuje jego początki, rozkwit i zmierzch oraz omawia najrozmaitsze zastosowania hieroglifów. Sporo uwagi poświęca "pisanym", czyli kursywnym pochodnym hieroglifów: hieratyce i demotyce. Zrelacjonowane zostały też etapy odkrywania na nowo "tajemnicy hieroglifów" w czasach nowożytnych oraz ich odczytanie w roku 1822 przez J.F. Champolliona. Przy tej okazji omówiona została kluczowa rola, jaka przypadła w tym procesie Kamieniowi z Rozetty, zajmujacemu obecnie poczesne miejsce w kolekcjach British Museum.
Książeczka ta wyjaśnia podstawowe zasady funkcjonowania tego pisma, opisuje jego początki, rozkwit i zmierzch oraz omawia najrozmaitsze zastosowania hieroglifów. Sporo uwagi poświęca "pisanym", czyli kursywnym pochodnym hieroglifów: hieratyce i demotyce. Zrelacjonowane zostały też etapy odkrywania na nowo "tajemnicy hieroglifów" w czasach nowożytnych oraz ich odczytanie w roku 1822 przez J.F. Champolliona. Przy tej okazji omówiona została kluczowa rola, jaka przypadła w tym procesie Kamieniowi z Rozetty, zajmujacemu obecnie poczesne miejsce w kolekcjach British Museum.