Dziunia

Niezwykle rzadko się zdarza abym chciała przyznać książce maksymalną ilość punktów już od pierwszych przeczytanych zdań.
"Dziunia" do nich należy.Zakochałam się w niej od początku do samego końca a jak skończyłam to chciałam zacząć czytać ponownie.
To fenomen literacki w moim prywatnym rankingu.
Jest w tej historii wszystko co ludzkie - brzydota,nietolerancja,smutek,nienawiść,podłość,prostactwo i zacofanie ale są też rzeczy piękne jak miłość,troska,dobroć,ciepło i uczciwość.
Trudno je chwilami dostrzec bo więcej tu tego co smutne i złe ale pomimo nagromadzenia podłości jakie spotykają bohaterkę istnieją tak jak ona,niewidzialne ale obecne.
Ta książka mnie oszołomiła,zachwyciła,chwyciła mocno i trzyma na uwięzi.Tyle w niej prawdy,pomijanej,przemilczanej i lekceważonej,która krzyczy z każdej strony i każdego zdania.
Nie wiem jak doczekam kolejnego tomu bo,że powstanie,wierzę z całego serca.Wręcz się tego domagam.
I chylę czoła przed niezwykłym talentem autorki,która pozwoliła mi poznać Dziunię.

Słodko-gorzka opowieść ze śmiech przez łzy w tle.
Czyta się jednym tchem.