Dziewczyna z portretu

Rzecz dzieje się na zmianę w duńskim i paryskim środowisku artystycznym oraz w Dreźnie. Greta i Einar to małżeństwo malarzy – ona była jego studentką. Pewnego dnia, gdy Greta pracuje nad portretem śpiewaczki operowej, ale bez modelki – prosi Einara, by przebrał się w kobiece ubranie i pozował jej. Tak oto dzięki sztuce rodzi się Lili, która od tej chwili zaczyna pojawiać się w mieszkaniu Wegenerów i uczestniczyć w ich życiu. Nie można jednak powiedzieć, że był to moment narodzenia się w Einarze kobiety, bo to nastąpiło dużo, dużo wcześniej.
Nie umiem jednoznacznie określić swojego stosunku do tej lektury. Na pewno odpowiada mi styl powieści. Autor nie nuży, sprawnie przeprowadza czytelnika przez bieżące wydarzenia i retrospekcje – i co wydaje mi się szczególnie ważne, znajduje odpowiednie słowa, by opisać stan ducha Grety, Einara i Lili. Jest to styl dość oszczędny, ale nie pozbawiony emocjonalności. Natomiast główni bohaterowie często mnie irytowali, a czasem po prostu ich nie rozumiałam.
Wiemy, że choć autor pozwolił sobie na wykreowanie własnej wizji losów tego specyficznego trójkąta (pisze o tym w posłowiu), sami bohaterowie fikcyjni nie są. Einar Wegener rzeczywiście istniał i rzeczywiście przeszedł udokumentowany, operacyjny proces zmiany płci. Z dzisiejszego punktu widzenia ta historia nie wydaje się aż taka niezwykła i kontrowersyjna – mimo wszystko. Ale gdy pomyślimy, że wydarzyła się w latach 20 – 30 XX wieku, wygląda to już zupełnie inaczej. Z tego powodu ...