Dzienniki z Powstania Warszawskiego

Dałem moim zdaniem możliwie najwyższą ocenę jaką było można przy wszelkich mankamentach tej książki. Przede wszystkim zawsze uważam za bardzo cenne wszelkiego rodzaju dzienniki - w dalszej kolejności pamiętniki i wspomnienia, jako źródła mniej dokładne ze względu na upływ czasu od opisywanych wydarzeń - głównie dlatego, że przedstawiają subiektywne odczucia uczestników zdarzeń, które to w każdej chwili można skonfrontować z suchymi, obiektywnymi zapisami historycznymi. Niestety mankamentem tego typu relacji jest często ich chaotyczność. Co więcej - w tym przypadku, dla mnie jako osoby nie znającej topografii stolicy, ani współczesnej, ani z okresu wojny, przywoływane miejsca, ulice itp. w wielu przypadkach nic mi nie mówiły i nie pozwalały zorientować się w przestrzeni.