Dr Aleksander Krzysztof Sitnik OFM przedstawił w niniejszym opracowaniu żywotność placówki duszpasterskiej w Łęczycy. Chociaż praca obejmuje lata 1946–2016 i jest przygotowywana z myślą o jubileuszu tego klasztoru, to trzeba wspomnieć, że jego początki sięgają 1632 roku. Publikacja o. Sitnika stanowi cenny wkład nie tylko w dzieje klasztoru łęczyckiego, ale i w historię bernardynów na ziemiach polskich. Obfitość źródeł wykorzystanych przy jej przygotowaniu oraz umiejętna ich eksploracja przez autora, którego warsztat historyka Kościoła niejednokrotnie mogliśmy już podziwiać, zaowocowały rzetelnym opracowaniem tematu. Otrzymaliśmy solidną monografię klasztoru łęczyckiego w trudnym okresie powojennym. Została w niej ukazana duszpasterska troska zakonników o klasztor i kościół, a przede wszystkim o powierzoną ich pasterskiej opiece ludność. Z tego zadania wywiązywali się dobrze – od XVII wieku do kasaty w 1864 roku. Ich obecna działalność, którą zapoczątkowali w 1946 roku, jest zaś nie do przecenienia.