Opinia na temat książki Dwa tygodnie na próbę

Sama nie wiem od czego zacząć. Chyba najlepiej będzie jeśli powiem, że "Dwa tygodnie na próbę" to powieść, po którą sięgnęłam w idealnym dla niej czasie. Potrzebowałam czegoś lekkiego, na poprawę humoru, co mnie z jednej strony zaangażuje, a z drugiej nie będzie zbyt emocjonalne. I właśnie to dostałam - słodką komedię romantyczną, momentami tak przesłodzoną, że przewracałam oczami, ale jednocześnie przez cały czas lekki uśmiech nie schodził mi z ust.

Podobała mi się tematyka jakiej podjęła się Autorka, choć nie ukrywam, że w kilku miejscach pomyślałam, że odrobinę przesadza. Szczególnie, gdy opisywała sposób w jaki Georgie była traktowana przez swoją rodzinę - jak małe dziecko, pomimo, że kobieta ma już dwadzieścia trzy lata, własny dom i pracę.

W powieści pojawiło się kilka "zgrzytów", ale szybko o nich zapomniałam zainteresowana relacją między Georgie a Travisem. I szczerze oprócz odczucia, że w paru miejscach coś mi nie odpowiadało lub zostało niezbyt zręcznie napisane nie umiem podać żadnych szczegółów, a więc musiały to być błahostki.

Była to moja trzecia przygoda z twórczością Tessy Bailey i uważam ją za najbardziej udaną. Jednak nadal nie lubię sposobu w jaki Autorka pisze sceny zbliżeń. Nie przekonują mnie one i staram się jak najszybciej przez nie przebrnąć, by móc cieszyć się opowiadaną historią, bo ta może i podana w sposób słodki niosła ze sobą przesłanie i poruszała kilka istotnych zagadnień.

Nie liczyłam się też z tym, że końcowe sceny tak mnie poruszą. Ogromne brawa dla Autorki za tak umiejętne granie na moich emocjach. Dla mnie ogromnym minusem powieści jest to, że tak szybko się ona skończyła. Wydaje mi się, że ledwie poznałam bohaterów a już musiałam się z nimi pożegnać. Ja naprawdę potrzebuję jeszcze jednego rozdziału, ewentualnie dwóch lub trzech.