Dotknij Boga

Książkę znalazłam przypadkiem i zainteresował mnie w niej tytuł, a właściwie jego pierwsza część. Okazuje się, że książka jest opowieścią o wędrówce autora przez Polskę i miejsca, w których schronienie znaleźli różni życiowi rozbitkowie. Autor wraz z czytelnikami 'dotyka Boga' w różnych ludziach potrzebujących. To co wstrząsa w tej książce to właśnie historie ludzi, którzy często stoczyli się na samo dno, a potem dzięki wspólnotom, które teraz odwiedza autor wydostali się z nałogów, poniżenia upodlenia.

Autor odwiedza rozmaite Barki, Arki i inne wspólnoty dla bezdomnych, byłych narkomanów, alkoholików i byłych więźniów oraz dorosłych niepełnosprawnych, w których Ci ludzie żyją i wychodzą z dna. towarzyszą im świeccy i duchowni, rozmaici ludzie, którzy postanowili żyć wraz z nimi.. Poza wstrząsającymi historiami w książce uderza po pierwsze ogrom ofiarności tych ludzi, ale i to, że podopieczni, którzy w tych miejscach mają określone zasady, mają swoje zajęcia, mają odpowiedzialność i doświadczają wspólnoty, ci podopieczni zaczynają żyć lepiej, godniej. Autor rozmawia z nimi i po kilka dni przebywa z nimi, razem z nimi mieszka i doświadcza tego ich stylu życia i tak jak czytelnik jest zdumiony tym, że oni z tego dna wychodzą.

Książka trochę porusza tabu, bo opowiada o sprawach, o których się nie mówi: o alkoholizmie, o wykluczeniu społecznym, o życiu pod prąd itd. itp., a co ważniejsze opowiada o wychodzeniu z tego we wspólnotach na wzór pierwotnych chrze...