W liryce Ilse Tielsch skondensowany wyraz znajdują tworzenie, pamięć i uczucie w odniesieniu do osobistych wypowiedzi o czasie i jej własnym położeniu-nastrojeniu.
Zmaganie się z zagubieniem i samotnością wyobcowanego człowieka nie ogranicza się do historii własnej, mimo że doświadczenie i doznania te leżą u podstaw wielu wierszy. Pisze o utracie krajobrazu dzieciństwa, która towarzyszy utracie dzieciństwa w czasie, bezpośrednio wypowiada się na temat starości.
Obok polskich przekładów czytelnik znajdzie oryginały w języku niemieckim.
Obok polskich przekładów czytelnik znajdzie oryginały w języku niemieckim.