Porywająca saga rodzinna. Cztery pokolenia, miłość i tajemnice, których świadkiem jest tylko urzekająca mała wyspa. Lekarz Amedeo Esposito, podrzutek z Florencji, przyjeżdża na Castellamare w poszukiwaniu pracy. Nieoczekiwanie znajduje tam przyjaciół, dom, rodzinę i swoje miejsce na ziemi, gdzie czas odmierza coroczna procesja świętej Agaty, patronki wyspy. Amedeo otwiera bar w Domu na Skraju Nocy. Choć miejscowi uważają ten budynek za przeklęty, właśnie to miejsce stanie się sercem wyspy. Tutaj urodzi się czwórka dzieci Amedea i Piny, a później ich wnucząt i prawnucząt. Castellamare wraz z czterema pokoleniami energicznych Espositów żegluje przez burzliwe stulecie, poddając się zmianom niesionym przez wojnę, recesję i… turystów. Zmieniają się reżimy, wychodzą na jaw zdrady, zawiązują się nieoczekiwane przyjaźnie, a Dom na Skraju Nocy trwa niezmiennie pośród szumu morza. Oszałamiający debiut Banner, młodej brytyjskiej autorki, w dorosłej literaturze budzi nieuniknione porównania z „Powrotem do Missing” i „Domem duchów”, przenosząc nas do świata zakotwiczonego zarazem w realności i w micie, zaludnionego przez cudownie oryginalne postaci, ze wspaniale złożoną fabułą. „Kirkus” Banner, autorka trzech powieści dla młodzieży, debiutuje w dorosłej literaturze fantastyczną wielopokoleniową sagą rodziny zamieszkującej na włoskiej wyspie trochę nie z tego świata… Zręcznie porusza poważniejsze kwestie, snując fascynującą opowieść, sięgającą czasów nam współczesnych. „Publishers Weekly” Znakomicie napisany dramat Banner aż kipi od fascynujących postaci i tajemniczych wyspiarskich podań, przekazywanych z pokolenia na pokolenie. „Booklist” Ostatnia książka Catherine Banner to mistrzowskie osiągnięcie sztuki pisarskiej, przesycone cudownością, a zarazem zachowujące subtelną równowagę między tym, co wytłumaczalne, a tym, co niewyjaśnione. Przez pryzmat życia pojedynczego człowieka – w oczach świata niewartego uwagi – oraz jego rodziny, Banner porusza kwestie tak szerokie, jak wspólnota oraz znaczący wpływ wielkiej historii na życie jednostek i społeczeństw. I podobnie jak owe globalne sprawy wpływają na prywatne, tak styl Banner stanowi odbicie treści książki: „Dom na skraju nocy” jest wciągający i podany w pięknej formie. Sara Gruen, autorka „U brzegu” Mój podziw dla „Domu na skraju nocy” nie ma granic. Pisarstwo Catherine Banner jest dojrzałe, precyzyjne, jasne i uderzająco piękne. Wyczuwałem echa klasycznych legend i mitów, dzieł Homera wybrzmiewające wokół tego świata – ponadczasowego, lecz w pełni autonomicznego… Znakomita, głęboko poruszająca powieść o życiu, rozgrywająca się na szerokiej płaszczyźnie czasu i pokoleń. Peter Nichols, autor „The Rocks” „Dom na skraju nocy” to błyskotliwe uzupełnienie długiej, eklektycznej tradycji powieści wyspiarskiej. Catherine Banner stworzyła bogaty świat fikcyjnej wysepki Castellamare, kunsztownie skondensowany i cudownie skomplikowany – osiągnięcie zarezerwowane dla najgenialniejszych i obdarzonych największą intuicją pisarzy. Fakt, że jest to pierwsza powieść Catherine Banner dla dorosłych czytelników, czyni je tym bardziej niezwykłym. Nicholas Christopher, autor „A Trip to the Stars” Zmysłowe skupienie na szczególe buduje świat tarasów obrośniętych bugenwillą, na których serwują limoncello – stwierdzić, że jest on nastrojowy, byłoby niedopowiedzeniem. Dziesięć lat temu moją ulubioną lekturą wakacyjną była „Wyspa” Victorii Hislop; tego lata wielką ucieczkę zawdzięczam Catherine Banner – absolutnie hipnotyzującej od początku do końca, nawet jeśli w okolicy nie ma żadnego leżaka. „The Pool” Czytelnicy, zostaniecie urzeczeni cudownie napisaną, dynamiczną i czarowną historią pełną wyrazistych postaci. „Dom na skraju nocy” porównywano z „Czekoladą” Joanne Harris i „Kapitanem Corellim” Louisa de Bernieresa; książka Banner śmiało może stanąć na półce obok tych powieści, ponieważ również ona przenosi nas w magiczny i fascynujący świat. „Independent Ireland” Błyskotliwy hołd złożony włoskiej tradycji gawędziarskiej… Książka, od której nie sposób się oderwać, splatająca w jedną wspaniałą opowieść romans, rywalizację i zawiłości rodzinnych oczekiwań. W pisarstwie Banner pobrzmiewają – pełne podziwu i uczucia – echa utworów Itala Calvina. Czytając „Dom na skraju nocy”, czujemy, jakbyśmy trafili do fantastycznego świata, gdzie czas stoi w miejscu, lecz zmiany następują w niewyobrażalnym tempie. „Minneapolis Star Tribune” Mistrzowska fabuła. „Irish Examiner” Catherine Banner urodziła się w Cambridge w 1989 roku. Pisać zaczęła już jako czternastolatka, jej pierwszą książką była sagą fantasy dla młodzieży. Na jakiś czas przerwała karierę pisarską i zajęła się pracą nauczycielki w szkole średniej w hrabstwie Durham. Zaintrygowana brakiem informacji o tym, w jaki sposób kryzys gospodarczy z 2008 roku wpłynął na zwykłych ludzi, postanowiła to przedstawić w swojej pierwszej powieści dla dorosłych. Tak powstał „Dom na skraju nocy”. Skala, rozmach, ale też psychologiczna głębia postaci znacznie wykraczają poza to, czego można by oczekiwać od debiutantki – i to tak młodej. Obecnie mieszka z mężem w Turynie.