Opinia na temat książki Doktor Zosia

„Doktor Zosia” to ostatni tom trylogii Uczniowie Hippokratesa, która w sposób rewelacyjny łączy przedstawienie rozwoju medycyny na ziemiach polskich i świecie ze świetnie oddanym tłem społecznym opisywanych lat. Fabuła tego tomu skupia się na okresie międzywojennym (pierwsza połowa książki) i czasie II wojny światowej (druga połowa). Od razu w oczy rzuca się ogromna różnica pomiędzy nimi – pierwszy jest spokojny, skupiony na codzienności, drugi – no cóż, to czas, kiedy w każdym momencie bohaterowie mogą stracić życie, czas niepewności, trwogi, ale i czynów heroicznych. Pomiędzy tym oczywiście jest cały czas medycyna – i opisy odkryć medycznych, które okazały się przełomowe dla leczenia nie tylko ciała, ale i duszy (Zygmunt Freud!), i portret funkcji kobiet w hierarchii lekarskiej, tak dobrze oddany, gdy porównać go do historii z tomu drugiego („Doktor Anna”). Tu postacie fikcyjne mieszają się z postaciami historycznymi, a tło społeczne, niepokoje, jakie zaprzątają społeczeństwo oddane są naprawdę doskonale. Postacie są pełne, żywe, dają wrażenie, że są z krwi i kości. Niesamowita seria, niesamowity finał, który pewnie tak w 1/3 przepłakałam z nadmiaru emocji! Gorąco polecam! A ja idę dalej cierpieć przez to, że jest to już koniec tej serii ;)