Daniel

Recenzja książki od #mateuszklein @ridero.pl

Bywają takie książki przy których ciężko jest jednoznacznie określić jaki wywarła na nas wpływ. Mnie przynajmniej pozostawiła w zawierzeniu. Obecnie po przeczytaniu tego debiutu czuję jakbym była na pustyni i spragniona kierowała się w stronę strumienia, które tuż przede mną zniknęło. Jest mi dziwnie, bo słyszałam szum wody, czułam wilgotny zapach, widziałam ją przez cały czas i nagle pach, nie ma nic. Jestem ciekawa, czy inni również podobnie ją odczuli.
Historia opisana jest krótka, każdy rozdział zawiera zdjęcie które odwzorowuje sceny, które na początku się rozgrywają. Mamy przeplatanie czasu z obecnego na dawniejszy, by zrozumieć co aktualnie się dzieje, ale ja widziałam to jako jeszcze większą zmyłkę. Do tej pory nie wiem co tutaj się zadziało. Główną postacią jest Andrijow, który poszukuje swojego przyjaciela. Wie, że siedzi on w szpitalu psychiatrycznym z którego później ucieka. Wiele osób stara się go odnaleźć, gdyż podobno jest bardzo niebezpieczny. Widzimy jak chłopcy się poznają i wręcz uzależniają od siebie. Daniel nie wygląda na dziwnego, tylko robi rzeczy zbyt odważne, wręcz niedozwolone. Cała akcja najczęściej dzieje się w szkole i to najwyższe piętro jest najbardziej tajemnicze i jakby niebezpieczne. Włamują się tam i dowiadują rzeczy bardzo zakazanych. Związek z tym będzie miała głuchoniema dziewczynka i pewien kult. Wiemy, że komuś grozi niebezpieczeństwo i Andrijow robi co może by temu zapobiec...

Jest to książka o tematyce dość ciężkiej, jednak napisana jest w taki sposób, że bardzo lekko się ją czyta.

Głównym bohaterem jest Andrij, który odwiedza swojego dawnego przyjaciela w szpitalu psychiatrycznym. On i Daniel byli kiedyś bardzo blisko, ale sytuacje z przeszłości wpłynęły na to kim tak naprawdę teraz są. Andrij wraca myślami do czasów gimnazjum, gdzie wszystko się zaczęło i stara się znaleźć powiązania z teraźniejszością. Książka jest dobrze napisana, więc możemy odczuwać wszystkie emocje głównego bohatera, gdzie przeważa niepokój. Sen miesza się z rzeczywistością i sam Andrij nie jest w stanie tego rozróżnić. Książka jest bardzo tajemnicza i pojawiają się w niej również wątki fantastyczne.

Myślę, że można ją zaliczyć do psychologicznego thrillera. Czytając książkę sami odczuwamy ten niepokój i strach, który odczuwa główny bohater, bo kompletnie zanurzamy się w jego myśli i psychikę. Cieszę się, że napisana jest łatwym dla każdego językiem, bo na pewno przyciągnie to wiele czytelników, którzy będą chcieli poeksperymentować i sięgnąć po coś innego.

Była to świetna przygoda po ludzkiej psychice przepełnionej emocjami, wspomnieniami i refleksjami. Wracanie do przeszłości zawsze wywołuje dużo sprzecznych emocji, o czym przekonał się Andrij.

Muszę przyznać, że okładka jest piękna i myślę, że genialnie nawiązuje do tego, co znajdziemy w środku.

⭐⭐⭐⭐✨/5