To jeden z najsłynniejszych portretów wszechczasów: przedstawia młodą kobietę, która trzyma na rękach gronostaja i zwraca się twarzą pełną tajemniczego wyczekiwania w stronę kogoś spoza obrazu. Obraz namalowany został przez Leonarda da Vinci w Mediolanie około 1489 roku i znajduje się w kolekcji Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Kim była dama z gronostajem? Jakie tajemnice skrywa jej ledwo zarysowany uśmiech, będący zapowiedzią tajemniczego uśmiechu Giocondy? Badając z wielką pasją świadectwa tamtych czasów, Daniela Pizzagalli opowiada o życiu Cecylii Gallerani, kobiety, która w wieku lat piętnastu dostała się na dwór mediolański i została kochanką Ludwika Sforzy zwanego Moro. Historia ich miłości przeplata się z opowieścią o wspaniałej i zarazem tragicznej epoce, bijącej blaskiem renesansu, ale i naznaczonej politycznym upadkiem Lombardii i Włoch. Podążając śladami Cecylii, autorka oprowadza nas po ulicach i domach piętnastowiecznego Mediolanu, poznaje z postaciami dworu – od nieszczęśliwej Izabeli Aragońskiej po plotkarskiego ambasadora Trottiego i poetę pochlebcę Bellincioniego; pozwala nam obcować z władcami, którzy stanowili o losie Mediolanu – z odrażającym Karolem VIII, królem Francji, i z cesarzem, ponurym Maksymilianem Augsburskim. Daniela Pizzagalli urodziła się w Mediolanie, gdzie mieszka i pracuje jako dziennikarka i psycholog. Opublikowała następujące pozycje: Tra due dinastie (Pomiędzy dwiema dynastiami) (Camunia 1988), Barnabò Visconti (Rusconi 1994) oraz L’amica. Clara Maffei e il suo salotto nel Risorgimento italiano (Przyjaciółka. Clara Maffei i jej salon we włoskim Risorgimento) (Mondadori 1997).