Czeska republika czytelnicza to oryginalna panorama czeskiego czytelnictwa początku XXI w., wpisana w tradycję i historię – wieloaspektowa i w każdym aspekcie pogłębiona; zawierająca mnóstwo syntez, konkluzji i uogólnień, ale jednocześnie utkana z jednostkowych, indywidualnych historii, sylwetek, doświadczeń i wypowiedzi. Wybrana do badań grupa osób reprezentuje społeczeństwo współczesnej Republiki Czeskiej w pełnym przekroju – pokoleniowym, terytorialnym oraz zawodu i wykształcenia – ale odzwierciedla także ich stosunek do książki i czytania, nie zawsze przecież pozytywny.
Życiorysy zebrano według jednego scenariusza, który obejmuje kolejne etapy dojrzewania i życia człowieka w kontekście lektury. Uwzględnia nie tylko praktyki czytelnicze, lecz także ich tło społeczne, rolę instytucji i ludzi (m.in. szkół i nauczycieli, bibliotek), wreszcie rodzaje literatury, dzieła i twórców oraz inne media. Zjawiska, dzieła, gatunki, instytucje i ludzie tworzą ponadto grupę fenomenów – zdefiniowanych i opisanych w osobnym rozdziale.
Życiorysy zebrano według jednego scenariusza, który obejmuje kolejne etapy dojrzewania i życia człowieka w kontekście lektury. Uwzględnia nie tylko praktyki czytelnicze, lecz także ich tło społeczne, rolę instytucji i ludzi (m.in. szkół i nauczycieli, bibliotek), wreszcie rodzaje literatury, dzieła i twórców oraz inne media. Zjawiska, dzieła, gatunki, instytucje i ludzie tworzą ponadto grupę fenomenów – zdefiniowanych i opisanych w osobnym rozdziale.