Córka Masywu Maurów

Już od jakiegoś czasu chciałam sięgnąć po jedną z powieści Fredericka D'Onaglia. Wszystkie cztery wydane dotąd książki autora przyciągają swoimi klimatycznymi okładkami i zachęcającymi tytułami, które wskazują na słoneczne południe Francji jako miejsce wydarzeń. Nie wiem tylko, czy spotkanie z autorem powinnam zacząć właśnie od "Córki Masywu Maurów"...

Maurine Casténat wraca do swojego rodzinnego domu w Lambert, w Prowansji, położonego w sąsiedztwie tytułowego Masywu Maurów. Bohaterka chce pomóc siostrze Carole w opiece nad chorym na demencję ojcem. Maurine otwiera nawet praktykę lekarską w pobliskim miasteczku Collobrières i zamierza osiąść w rodzinnej okolicy na dłużej. To niecodzienne miejsce słynie z kamiennych menhirów oraz uprawy kasztanów jadalnych. Rodzina Casténat od lat uprawia w swojej posiadłości te pożądane w Europie owoce, a następnie pod rozmaitymi postaciami proponuje je klientom cukierni. Niebawem do Masywu Maurów powraca też Edith - ciotka Carole i Maurine i wraz z mężem osiedla się w tym rejonie. A tymczasem po okolicy wciąż krąży echo dawnych wydarzeń sprzed ponad trzydziestu lat, a na płaskowyżu znów widziano Białą Damę, która zwiastuje nieszczęśliwe wydarzenia...

Tajemnice sprzed lat ściśle związane z rodziną Casténat nie mogą dłużej pozostać w ukryciu. Misternie utkana przed laty intryga wychodzi na jaw, a niczego nieświadome bohaterki muszą pogodzić się z nowymi faktami.

Wiele sobie obiecywałam po tej powieści. I rzeczywiście...