Zbiorek opowiadań o czteroletniej Michasi pokazuje świat trochę już dziś zapomniany i nostalgiczny, w którym jest miejsce na lipki, sekrety w piasku, teatr, watę cukrową i wolne radio. To pochwała powolności, nieśpiesznych spacerów z dziadkiem i ważnych rozmów z babcią. Pochwała świata, w którym każdy może coś dla siebie znaleźć. Jeśli oczywiście zechce się zatrzymać... i poczytać, i posłuchać.