Cytaty z książki "Co komu pisane"

“Był na no­gach dwa dni i dwie noce, co nie jest ani mądre – z punk­tu wi­dze­nia jego pa­cjen­tek – ani nawet zgod­ne z prze­pi­sa­mi. Tyle że braki w per­so­ne­lu me­dycz­nym wręcz wy­mu­sza­ły ob­cho­dze­nie prawa. Po­wszech­na prak­ty­ka przy­my­ka­nia oczu na peł­nie­nie obo­wiąz­ków przez le­ka­rzy bli­skich ka­ta­lep­sji z prze­pra­co­wa­nia nie­je­den raz stała się przy­czy­ną wy­eks­pe­dio­wa­nia pa­cjen­ta na tam­ten, ponoć lep­szy, świat, lecz trak­to­wa­no to po pro­stu jako sku­tek ubocz­ny. Bru­tal­ne, lecz praw­dzi­we.”

“Cóż, śmierć jest rów­nież skut­kiem ubocz­nym życia…”

“– Pan dok­tor jest pe­wien tej ja­jecz­ni­cy? – Pro­szę nawet nie pytać. Die­te­ty­cy dawno prze­sta­li bre­dzić o szko­dli­wo­ści „ja­jecz­ne­go” cho­le­ste­ro­lu. Z całej tej pa­pla­ni­ny osta­ło się jedno – jaja są istną bombą wi­ta­mi­no­wą. Jesz­cze chwi­la, a zjadł­bym je na su­ro­wo!”

“Był, kim był, i ko­niec. Le­ka­rze nie mają pa­ten­tu na roz­są­dek i nie­omyl­ność, dają się na­bie­rać, omo­ty­wać i oszu­ki­wać. Na wła­sną proś­bę.”

“Ska­zań­cy za­wsze sądzą, że od­wle­ka­nie osta­tecz­ne­go daje na­dzie­ję. Mylą się, bo ago­nia za­czy­na się tuż po wy­da­niu wy­ro­ku. A im dłu­żej trwa, tym jest gor­sza do znie­sie­nia.”

“Myślę, że wnę­trze czło­wie­ka jest za­gad­ką dla niego sa­me­go, po­szcze­gól­ne war­stwy otwie­ra­ją się w miarę po­trze­by.”

“I zdaje się, po­rzu­cił myśl o kul­tu­ry­sty­ce. Jej zda­niem słusz­nie, bo nie ma nic gor­sze­go niż po­pra­wia­nie na­tu­ry na siłę.”