Chwile ostateczne

Stwórzmy dla ludzi ich własne terrarium. Terrarium jako podwarszawskie miasteczko Boguty, w którym to mieszkańcy zostają zamknięci, odcięci od zewnętrznych mediów i zostawieni samym sobie. Każda próba opuszczenia tego miejsca kończy się powrotem do punktu wyjścia. Mieszkańcy jak te białe myszki odbijają się od szyb i próbują odnaleźć się w nowej roli. Zastanawiałem się, co bardziej zabija ludzkość. Niechęć do podróży czy świadomość, że nigdy się już ich nie zrealizuje. I tak obserwujemy jak wyniszcza się to miasteczko. Mało tego, autor postanowił podsycić atmosferę i wrzuca do tego terrarium głodnego drapieżnika - seryjnego mordercę.
Byłoby wszystko fajnie, niesamowity klimat, jednak czegoś mi zabrakło. Przede wszystkim nie przemówiło do mnie zakończenie. Dobra, może nie zrozumiałem głębi. Mimo to, fajnie się czytało.