Chłopak, który bał się być sam

Chłopak, który bał się być sam. Dziwna książka. Czasowo to niecała godzina i kawałek wieczoru, a jeśli chodzi o wydarzenia to jest ich aż nazbyt wiele. Napisana z punktu widzenia czterech osób – siostry sprawcy strzelaniny, jej dziewczyny i jej brata oraz pierwszej dziewczyny, chłopaka, który bał się być sam. Zbrodnia do jakiej doszło w szkole widziana oczami czterech powiązanych ze sobą osób. Bardzo szybko, niekiedy chaotycznie, czasami z brakiem poczucia zrozumienia dla zachowań dzieciaków, ale toż nikt z nas nie wie jak zachowałby się w takiej sytuacji i oby nie miał okazji się przekonać. Mocno wstrząsająca, żeby nie powiedzieć przerażająca. Swoisty opis totalnego braku zrozumienia, tolerancji, akceptacji innych. Nie dająca odpowiedzi, co zrobić, aby nie doszło do takiej sytuacji, ale przestrzegająca przed nią. Mam wrażenie, że ciężko ocenić tę książkę w kategoriach oceny literackiej, bo to jedna z tych książek, które odbiera się głową i sercem. Paskudnie trudny temat poprowadzony brutalnie, ale z ukłonem dla ludzi, którzy w takich paskudnych sytuacjach uczestniczą, czy biorą udział. Ja bym poleciła trochę jako przestrogę, ale nie tylko.