Chińska lalka

„Chińska lalka” to moja pierwsza powieść. Napisałam ją, mając siedemnaście lat. Bardzo chciałam, żeby ludzie ją przeczytali, wierzyłam, że dzięki niej poznają i zrozumieją nie tylko moja młodość, jej śmiech i łzy.Miałam prawie dziewiętnaście lat, kiedy wreszcie książka została wydana. Od początku wzbudzała kontrowersje, ale wielu młodych Chińczyków pisało do mnie, że ich zdaniem powieść odzwierciedla bolesne, lecz prawdziwe przeżycia, wewnętrzne zmagania i zagubienie, a także rozdźwięk między nimi a społeczeństwem, rodziną i szkołą.Niestety, książka została wycofana z obiegu kilka miesięcy po publikacji. Mam nadzieję, że mimo to dotarła do świadomości chińskiej młodzieży, a dzięki przekładom na inne języki jej wpływ okaże się znacznie szerszy. Że ludzie na całym świecie będą mogli ją przeczytać. Pisałam wprawdzie o doświadczeniach chińskiej dziewczyny, ale młodzi ludzie wszędzie mają podobne problemy. Chciałabym się z nimi zaprzyjaźnić.Młodzi czytelnicy utożsamiają się z jej rzeczowym stylem oraz brutalną szczerością i uczciwością...San Francisco ChronicleNastolatki odnajdą w jej prozie własne próby samookreślenia i zdefiniowania swojego systemu wartości.USA TodayTrudna młodośćSue napisała tę książkę jako siedemnastolatka. Odważyła się zabiegać ojej wydanie i wreszcie - udało jej się to. Jeśli spodziewała się wyłącznie entuzjazmu, to się pomyliła. Obok rzeszy fanów przysporzyła sobie nie mniej wrogów. Ale życie młodej dziewczyny, pisarki, w państwie takim jak Chiny, nie jest łatwe. Tym bardziej, jeśli przedmiotem jej prozy jest współczesna młodość, jej bunt i pragnienie wolności. Dostajemy do rąk książkę może nie wybitną, ale bardzo poruszająca.Dziennik Wschodni, 10 marca 2007