Cesarzowa Elżbieta

Jedno jest pewne. Po lekturze tej książki nikt nie spojrzy na filmową Sissi tak samo. Autorka raz na zawsze rozprawia się z mitem prostej i uroczej dziewczyny. Elżbieta rysuje się nam jako osoba chorobliwie nieśmiała, stroniąca od ludzi, popadająca w coraz większą obsesję kultu swej urody. Choć inteligentna i z własnym zadaniem została całkowicie zdominowana przez swoją teściową Zofię. To ona przez całe lata powstrzymywała Elżbietę w angażowanie się w sprawy zarówno rodzinne jak i państwowe zostawiając jej tylko rolę ozdoby cesarza Franciszka Józefa. Jest to biografia osoby, której nie da się jednoznacznie ocenić w kategoriach dobra-zła, osoby która jednocześnie fascynuje i odrzuca czytelnika swoją obojętnością. Jednym słowem warto po tę pozycję sięgnąć i skonfrontować się z dziecięcym wyobrażeniem życia w królewskim rodzie.

Fantastyczna książka która przenosi w swiat konwenansów tak niemozliwych obecnie, cos co raz mnie zadziwiało a czasem i śmieszyło to tzw "życie pod publiczkę" wszystko robione na pokaz ale zastanawiając sie głębiej to przeciez ludzie tamtej epoki musieli tak życ i wytrzymywac to wszystko prawdziwe emocje chowając za wachlarzem. Sissi to juz nie słodka laleczka ze znanego wszystkim filmu ale kobieta przerastajaca epokę, która potrafiła postawić na swoim i starac sie choc przez chwile życ w zgodzie ze sobą. To kobieta "ułomna" toczona przez choroby m. in. depresję, którą doświadczył los, ale każda kobieta odnajdzie w niej cząstkę siebie. Książkę mimo że dość długa czyta sie jednym tchem. Polecam serdecznie.