Książka jest autobiografią Aleksandra Pylcyna, oficera Armii Czerwonej, który podczas drugiej wojny światowej walczył w szeregach karnego batalionu. Autor szczegółowo opisuje przebytą drogę frontową począwszy od dnia, w którym wstąpił do armii, aż do zwycięstwa w Berlinie i kapitulacji hitlerowskich Niemiec. W książce przedstawia przejmujący wizerunek swojego oddziału, jego strukturę organizacyjną, uzbrojenie, dowódców i oficerów oraz sztrafników, czyli byłych oficerów skazanych nie zawsze sprawiedliwymi wyrokami sądów wojennych. Był to elitarny oddział składający się z dobrze wyszkolonych i doświadczonych żołnierzy, którzy zawsze i z powodzeniem wykonują powierzone im zadania.