Opinia na temat książki Burzowa góra

„Burzowa Góra” to ostatnia część „Trylogii kamiennego bagna” o Wikingu Stormbergu autorstwa Lizy Marklund.

Gdy w miejscu, w którym przed trzydziestu laty zaginęła żona Wikinga, na powierzchnię bagna wypływają ludzkie szczątki, wszyscy sądzą, że to właśnie ona. Okazuje się, że ciało należy do mężczyzny, którego przybito kołkiem do dna.
Wiking, który niedawno pochował matkę i przeszedł koszmar leczenia onkologicznego, od początku wie, że jego żona żyje i ma się dobrze.

Tempo akcji jest dosyć spokojne, zagadka kryminalna lekko intryguje, co w połączeniu z życiem prywatnym głównych bohaterów było całkiem wystarczające, by przykuć moją uwagę. Muszę podkreślić, że to właśnie tło obyczajowe i dzieje rodziny Stormbergów wiodły tutaj prym. Dzięki retrospekcjom dowiemy się, w jaki sposób ich losy związane są z ciałem z bagien. Ta nieoczekiwana zależność okaże się szokująca! Moją uwagę zwrócił lokalny koloryt i zachwycające opisy przyrody, które widziałam oczyma wyobraźni. Tak bardzo fascynuje mnie Skandynawia, że po każdą książkę pochodzącą z tego rejonu chwytam bez chwili zastanowienia.